Brak kwoty kredytu – zgodnie z umową kwota wypłacona w PLN zostaje przeliczona na CHF po kursie kupna obowiązującym w Banku, natomiast wpłaty Klienta były przeliczane po kursie sprzedaży obowiązującym w Banku. Zgodnie z art 358 KC kapitał jaki Bank oddaje Klientowi i jaki Klient musi spłacić ma być kwotą stałą i z góry znaną. W umowach frankowych kapitał każdego dnia jest zmienny co Sądy kwalifikują jako nieskreślenie go w ogóle.

Niewywiązanie się z obowiązków informacyjnych – Bank ma obowiązek poinformować Klienta o wszelkich opłatach jakie się wiążą z kredytem. Dodatkowo jeśli kredyt jest indeksowany bądź denominowany walutą obcą, w umowie musi się znaleźć wzór, według którego Bank tworzy tabelę kursową po której następuje spłata kredytu. Umowa zawarta z bankiem nie zawiera informacji o spreadzie i jego wysokości oraz sposobu w jaki Bank tworzy tabelę kursową.

Roszczenia dochodzimy w formie pozwu indywidualnego, który jest najszybszą dostępną formą. W pozwie możemy wnioskować o następujące rozwiązania:

• Uznanie kredytu od początku za kredyt złotowy
  W takiej sytuacji Sąd stwierdza że kwotą kredytu jest kwota wypłacona w PLN, od tej kwoty są liczone raty a sama umowa trwa dalej z niezmienionym oprocentowaniem. Klient otrzymuje nadpłatę jaka na kredycie powstała. Dalsze raty i kapitał będą mniejsze do spłaty.

• Anulowanie umowy kredytowej
  W przypadku anulowania umowy strony muszą zwrócić sobie to co od siebie otrzymały. Klient musi zwrócić do Banku pożyczony kapitał a Bank Klientowi otrzymane raty. Następnie umowa zostaje rozwiązana a nieruchomość przechodzi na własność kredytobiorcy